Dzisiaj mijają 44 lata od tej niedzieli, kiedy to po ponad 2 tygodniach strajków paraliżujących cały kraj, przedstawiciele strajkujących Stoczni Gdańskiej im. Lenina podpisali porozumienie z przedstawicielami Rządu w sprawie realizacji 21 postulatów robotniczych. To było doniosłe wydarzenie, a jego znaczenie dla historii Polski jest niepodważalne. Oto bowiem od tego momentu cały komunistyczny system w krajach Europy Wschodniej zaczął się poważnie chwiać i kruszyć. Zabrało to jeszcze prawie 10 lat nim upadł, lecz to włłaśnie od tego robotniczego zrywu stoczniowców, tramwajarzy, górników, włókniarek itd. rozpoczął się rozwój samoświadomości i aktywności obywtelskiej Polek i Polaków oraz innych Narodów będącyh pod imperialnym wpływem Sowieckiej Rosji. To właśnie dzięki temu wydarzeniu dzisiaj możemy działać jako Obwatele i jako Obywatele możemy debatować i wymieniać różne poglądy, a także wpływać na decyzje władz i polityków. Ten ogromny zryw robotniczy był pierwszym tak wyraźnym znakiem, że społeczeństwo obywatelskie nie tylko jest możliwe, ale konieczne dla istnienia państwowości i rozwoju kraju. Społeczeństwo jest obywatelskie tylko wtedy, gdy jego działanie wynika z wolności obywatelskiej, respektowania równych praw, solidarności międzygrupowej, pluralizmowi poglądów, idei i prezentacji oraz poszanowaniu dla praw mniejszości i włączaniu ich w procesy rozwojowe. Prawo i praworządność to dwa składniki fundamentu, na którym budować można społeczeństwo obywatelskie, które z kolei jest podstawowym instrumentem demokracji w zarządzaniu sprawami publicznymi. Pamiętajmy o tym, bez względu na poglądy. 31 sierpnia 1980 roku to data, kiedy w Polsce społeczeństwo obywatelskie powiedziało Dość totalitaryzmowi.
